TORTELDUIFJES

‘Kamer negen, zoals u altijd heeft.’ Sandra, de eigenaresse van Dorpshotel de Weide, glimlacht naar de man en vrouw voor de balie. Ze draait zich om en pakt een sleutel van het rekje en legt hem neer. Het is tien uur ’s ochtends op de eerste werkdag van Liesje. Sandra legt haar net de gang van zaken uit als deze vrouw en man zich melden.
Liesjes voorhoofd rimpelt als ze de man achter de vrouw de trap op ziet gaan, zijn neus verdwijnt bijna onder haar rok. ‘Wat een rare tijd om in te checken.’
‘Dit zijn daggasten, die vertrekken voor vijf uur vanmiddag.’
‘Wat doen ze dan?’
Sandra’s donkere wenkbrauwen raken haar blonde pony. ‘Jij bent toch getrouwd?’
Liesje ziet het grijze haar van de man weer voor zich, zijn buikje en de rimpels en het niet meer zo strakke decolleté van de vrouw. ‘Maar het zijn mensen als mijn ouders.’

‘Wat een verwennerij!’ Dirks mondhoeken raken bijna zijn oren als Liesje ’s avonds biefstuk en gebakken aardappelen voor hem neerzet. ‘Hoe was je eerste werkdag?’ vraagt hij tussen twee happen door.
Enthousiast vertelt ze over Sandra en de gang van zaken. De dagkamers en de Tortelduifjes, zoals Sandra het stel van vanochtend noemde, verzwijgt ze. ‘Vanochtend om acht uur was ik bij dokter Janssen.’ Ze kijkt naar haar bord.
Dirk stopt met kauwen.
‘Volgens hem moeten we gewoon geduld hebben en als het over een jaar nog steeds niet gelukt is, moeten we maar eens samen langskomen, zei hij.’
Dirk duwt zijn bord weg. ‘Jij weet ook wel hoe je de maaltijd moet verzieken. Met mij is niks aan de hand. Kijk naar mijn broers. Piet heeft er vier en Jaap twee.’ Hij pakt zijn sporttas en voor het eerst sinds hun trouwen, nu tweeënhalf jaar geleden, krijgt Liesje geen zoen voordat hij naar zijn voetbaltraining vertrekt.

Liesje is blij met haar baan in het hotel. De daggasten vindt ze niks, maar Sandra haalt haar schouders erover op. Het is vaak contant geld, goed voor het voortbestaan van het hotel en ze zijn na een paar uurtjes weg. Behalve de Tortelduifjes. Die verblijven elke derde dinsdag van de maand van tien tot vijf in het hotel op kamer 9 en komen tussen de middag beneden voor de lunch.
Liesje zet hun soep en tosti’s neer. Ze giebelen als een stel pubers en plukken aan elkaar alsof ze denken dat niemand ze ziet. Liesje krijgt er een week gevoel van in haar buik.

’s Middags brengt ze kamer 8 in orde. Ze kan het niet laten om een glas tegen de muur van kamer 9 te zetten. Het piepen van het bed, het gekreun en een ‘draai je eens om’ wordt gevolgd door een kletsend geluid en een gilletje van mevrouw Tortel.
In de badkamer plenst ze koud water over haar gezicht om de rode gloed te laten verdwijnen.

Het jaar is bijna voorbij en Liesje, een meisje van de klok, is twee weken over tijd. Het is zaterdag, straks gaat ze een test kopen en sinds lang ziet ze niet op tegen de verjaardag vanavond bij Jaap en Rita, Dirks middelste broer en zijn vrouw.
Neuriënd ruimt ze de ontbijttafel af. Ze zet de borden in de vaatwasser en kramp trekt haar onderbuik samen. Op de wc zakt haar hoofd in haar handen.
‘Ik voel me niet lekker. Ga jij maar alleen.’ Het is het eerste dat ze zegt als Dirk die middag terugkomt van zijn training, de gedachte aan Rita met haar bolle buik maakt haar misselijk.
‘Gaat het wel?’ Dirk strijkt over haar haar en drukt er een kus op.
‘Misschien moeten we van de week eens samen naar dokter Janssen?’
‘Begin je weer? Er mankeert mij niks. Kijk maar naar Rita.’
Hij knalt de deur dicht.

Die zaterdagavond zoekt ze op internet naar alles wat maar te vinden is over zwanger worden. Ze komt een artikel tegen waarvan ze rechtop in haar bureaustoel gaat zitten. Het vrouwelijk orgasme helpt om het zaad diep in de baarmoeder te leiden, leest ze. Hoe meer opwinding bij de vrouw, hoe natter de vagina en hoe beter het zaadtransport. Ze zakt achterover in haar stoel en denkt aan Dirk. Hoe hij haar nachthemd omhoogschuift, zij haar benen spreidt, hij zijn ding doet en dat is het dan. Ze tikt een nieuwe zoekopdracht in.
Uren later zit Liesje met rode wangen en glinsterende ogen nog achter de computer. Hoe moet ze dat allemaal voor elkaar krijgen? Ineens denkt ze aan de Tortelduifjes, een idee vat post in haar hoofd.

De eerstvolgende derde dinsdag van de maand zegt Liesje tegen Dirk dat ze ’s avonds moet werken. Aan Sandra vraagt ze de middag vrij. Aan het eind van de middag zit ze klaar in haar Peugeot als mevrouw Tortel in haar Mini stapt. Gelukkig heeft haar auto net zo’n vlammende kleur als haar haren zodat Liesje haar in de drukte kan blijven volgen.
Mevrouw Tortel rijdt een laan in met huizen uit het begin van de vorige eeuw. Ze zet haar auto op een oprit voor een garage. Liesje parkeert aan de overkant. Ze veegt haar handen af aan haar rok en realiseert zich dan dat ze niet weet wat ze moet zeggen. Hallo, ik ben Liesje uit het hotel. Ik wil weten hoe ik opgewonden moet raken en klaar moet komen tijdens …? Nee. Wat doet meneer Tortel bij u zodat …? Ook niet. Ze draait haar raampje open, maakt de clip in haar nek los en duwt de vochtige sliertjes bij haar oren terug op hun plek.
Een Mercedes parkeert achter de Mini. Een kale man in pak stapt uit. Door het erkerraam ziet Liesje hoe mevrouw Tortel lacht en hem zoent. Liesje krijgt een vieze smaak in haar mond. Ze draait haar autosleutel om.

Het weekend daarna koopt Liesje jarretelles, een beha die haar tepels vrijlaat met bijpassende string en kijkt nog eens op internet: Amazone voor het orgasme en Doggy voor de bevruchting. Ze neemt haar plan door en slaat twee bellen wijn achterover.
Dirk komt thuis van zijn voetbaltraining en spert zijn ogen open. ‘Liesje?’ De gretigheid waarmee hij haar vastpakt en kust maakt dat haar laatste restje schroom verdwijnt. Voor Dirk beseft wat hem overkomt, vindt hij Liesje op zich, onder zich en voor zich. Met vuurrode hoofden en glanzend van het zweet vallen ze uren later in slaap.

Vlak daarna stoppen de bezoekjes van de Tortelduifjes. Liesje vraagt zich af waarom. Lang staat ze er niet bij stil, ze wordt te veel in beslag genomen door de opwindende pogingen van haar en Dirk om zwanger te raken.

Een paar jaar later stort Liesje haar hart uit bij Sandra: ‘Mijn jongere zusje kwam langs om te vertellen dat ze zwanger is. Ze is amper een jaar getrouwd.’
‘Ach Liesje,’ Sandra geeft haar een zakdoekje, ‘jullie zijn echt niet de enigen. Ga samen naar de dokter.’
Liesje knikt. Ze zegt maar niet dat Dirk woest werd toen zij hem vertelde dat volgens de dokter met haar niks aan de hand is en dat Dirk langs moest komen.
‘Mooi.’ Sandra buigt zich over haar administratie.
Het belletje in het restaurantgedeelte klinkt. Liesje gaat ernaar toe en schrikt als ze meneer Tortel herkent
‘Een koffie.’ Zijn glimlach bereikt zijn ogen niet. ‘Vandaag wordt ze begraven.’
Liesje maakt zijn koffie klaar. Chaos heerst in haar. De zwangerschap van haar zusje, de woede van Dirk, de opwindende geluiden die vroeger uit kamer 9 kwamen en de stem, van de dokter: het ligt niet aan jou. Ze zet een punt appeltaart naast zijn koffie en knoopt de bovenste knoopjes van haar blouse los.

—-
NIEUWSBRIEF: Wil je weten waarover mijn volgende roman gaat? In mijn maandelijkse nieuwsbrief vertel ik hier meer over. Je kan je hiervoor inschrijven met het formulier op mijn homepage.
HERFST=NEVELS: Mijn laatste roman Nevels speelt in de herfst en is perfect om juist in dit jaargetijde te lezen. Ook zin in Nevels? De roman is in iedere (online) boekwinkel te koop, te leen in de bibliotheek en te lezen met Koboplus. Een gesigneerd exemplaar bestel je hier.
INSTAGRAM: Momenteel gebruik ik Instagram naast mijn maandelijkse nieuwsbrief en wekelijkse zondagverhaal op mijn website.
Op Insta vertel ik dan bijvoorbeeld meer over de achtergrond bij de zondagverhalen op mijn website en over mijn schrijfweek. In mijn nieuwsbrief ligt het accent op exclusieve inkijkjes in de roman die ik nu schrijf en niet op Insta of deze website deel. Klik hier voor mijn Instagram en volg mij daar.