NIEUW EVENWICHT

Nieuwjaarsdag maakte ik een collage met oude foto’s uit de erfenis van mijn ouders en kleine broertje. Deze kerstvakantie was voor mij een tijd vol reflectie, gesymboliseerd door mapjes en doosjes met oude foto’s, afbeeldingen van familieleden die er niet meer zijn. Mijn wortels, symbolisch hebben ze nu een plek gekregen in een lijst boven het bureau waaraan ik schrijf.

Rond het wisselen van het jaar is voor mij ook het moment voor een door- en terugkijk op mijn schrijven. Werd 2019 gekleurd door (wedstrijd) verhalenbundels én het verschijnen van mijn eerste boek – Schandalig en andere zondagverhalen -, voor 2020 verlegde ik mijn bakens van de wedstrijdverhalen naar mijn eigen romans. Ik verheugde mij op de lancering van Thuisreis en het schrijven aan een tweede roman: Nevels. Natuurlijk wilde ik ook doorgaan met mijn wekelijkse zondagverhaal.
Met mijn laptop onder de foto’s van mijn afkomst maak ik de balans op.

BUNDELS
Begin dit jaar verschenen nog twee bundels met een verhaal van mijn hand erin. In Dansende olifanten op het ijs staat het resultaat van de laatste wedstrijd waaraan ik in 2019 meedeed. Mijn verhaal in Auteurs voor Australië was een bijdrage om geld in te zamelen voor de bosbranden aldaar, de ramp die al bijna vergeten lijkt nu we allemaal in de greep zijn van een pandemie. In mijn ogen wel een ramp die symboliseert wat ons aan opwarming van de aarde nog te wachten staat als we ooit teruggaan naar een situatie die nu bestempeld wordt als ‘normaal’.

WEDSTRIJDEN
Op een bescheiden deelname aan de onlinewedstrijd van Het Korte Verhaal, liet ik de schrijfwedstrijden aan mij voorbij gaan.
Wel organiseerde ik deze zomer voor het eerst zelf een wedstrijd: het gebeurde op een zondag. Het leverde juweeltjes op van collega-schrijvers. Dertien weken lang genoot ik samen met mijn lezers van hun verhalen. Ik vond het zo geslaagd, dat ik dit waarschijnlijk herhaal. Een leuk vooruitzicht?

THUISREIS
Het hoogtepunt van mijn schrijfjaar was natuurlijk de verschijning van mijn eerste roman.
Samen met de uitgever en de lokale boekhandel bereidde ik een feestelijke lancering voor. Ik had er zoveel zin in, maar helaas ging nog geen week voor het gebeuren Nederland in een eerste lockdown. Nadat ik de teleurstelling had weggeslikt, maakten we er een feestelijk onlinegebeuren van met als voordeel dat het eindeloos blijft terug te zien.
Nadat de spanning van de lancering was weggeëbd, fladderden zenuwen als een losgebroken zwerm vlinders in mij rond: wat ging iedereen van Eileens roadtrip naar Ierland vinden?

“Wauw, wat een volwassen debuutroman. Ik ben er gistermorgen aan begonnen en heb het vannacht verder in een ruk uitgelezen.”
“Thuisreis inmiddels met veel plezier gelezen en door jouw beeldende manier van schrijven zag ik de taferelen en landschappen zo voor me. Dank voor deze parel in coronatijd.”

De eerste lezersreacties en recensies maakten mij blij. Een hoogtepunt was de klinkende recensie van NBD-Biblion, die zorgde er namelijk voor dat Thuisreis massaal is ingekocht door alle bibliotheken.

NEVELS
Blij van het succes begon ik voortvarend aan mijn tweede roman. Helaas hield ik het tempo niet vast. Ik ging zes weken uit de roulatie door een operatie en in die tijd werd ook mijn kleine broertje ernstig ziek. Een bijzondere periode brak aan waarin mijn wereld draaide om hem.

ZONDAGVERHALEN
Wel bleef ik schrijven voor de zondag, alleen werden het vanaf september geen individuele verhalen maar een Schots feuilleton dat draait om afkomst, erfenis en thuisvoelen. In retrospectief niet verwonderlijk dat dit mijn pen uitvloeide.
Naast het feuilleton werkte ik de afgelopen maanden ook met de uitgever aan de redactie van een tweede bundel zondagverhalen. Nog dit voorjaar verschijnt mijn derde boek: Verlangen en nog meer zondagverhalen. Ik kijk ernaar uit en ik hoop jullie met mij.

EN VERDER?
Voor mijn schrijven maak ik vooralsnog geen nieuwe plannen. Volgende week ga ik verder met het Schotse feuilleton en binnenkort begint de laatste fase van het redactieproces voor Verlangen. Daarna volgen de keuzes over de cover en de drukproeven. Ik heb er zin in en verwacht dat mijn schrijven daarna een nieuw evenwicht vind en nieuwe verhalen het licht gaan zien.

Wil je geen zondagverhaal missen? Geef dan je emailadres door via het formulier op mijn homepage en  ontvang iedere zondagochtend de link naar het nieuwste verhaal.

Fijn als je wilt liken en/of delen.

5 reacties

  1. Ben op 3 januari 2021 om 09:29

    Wat een enerverend jaar, in alle opzichten! Je bent een bijzonder mens en een bijzondere schrijver. Respect voor de manier waarop je je hebt staande gehouden (alsof de pandemie al niet genoeg was…) en bent blijven schrijven. Ik was al een groot fan van je en mijn bewondering en respect is alleen maar groter geworden. Ik hoop dat je nog veel inspiratie en moed vindt om te blijven schrijven en ik kijk uit naar de volgende afleveringen van het feuilleton, de uitgave van je derde boek en wie weet, ergens een keer Nevels! Hoe dan ook, ik blijf je volgen en wens je in alle opzichten een mooi en goed nieuw jaar!

  2. Bep op 3 januari 2021 om 10:23

    Jouw 2020 was een jaar vol van hoogte en dieptepunten Marceline, maar ik heb bewondering en respect voor de manier hoe je er mee bent omgegaan. Ik kijk uit naar het vervolg van het zondagverhaal dat zich afspeelt op het eiland en naar je nieuwe boek. Ik blijf je zeker volgen volgen hier. Ik wens je een goed, gezond en hoopvol en coronavrij 2021🥂

  3. Jenny op 3 januari 2021 om 10:30

    Prachtig, weer zo,n beelden verhaal. Je neemt mij altijd mee naar de plek waar je over schrijft. Ik geniet.
    Een succesvol 2021 wens ik jou en je dierbaren toe.

  4. Roze-Riet op 3 januari 2021 om 11:15

    Ondanks alle prikkels die steeds om je heen waren, kan je terug kijken naar een mooi jaar. Druk, maar je hebt bewezen dat alles een plekje gekregen heeft. Gewoon doorgaan, zou ik zeggen.

  5. Marceline de Waard op 3 januari 2021 om 14:34

    Bep, Jenny, Roze-Riet en Ben, dank voor jullie motiverende reactie en lieve woorden!

Laat een reactie achter