KLEURENSPEL
Een laatste omhelzing en een kus op zijn wang. Zijn kinderen trekken de voordeur achter zich dicht. Met de opluchting vertrekt ook de energie uit zijn lijf. Moeizaam schuifelt hij naar het dressoir, voor het eerst voelt hij de vijfentachtig jaar die hij oud is.
Met het doosje dat hij eerder meekreeg, zakt hij zich terug in zijn stoel.
Zijn trillende vingers wrikken het open. Het goud waar zij zo van hield glanst hem tegemoet.
Een voor een haalt hij de sieraden eruit: de van haar moeder geërfde broche met de piepkleine robijnrode steentjes, de bedelarmband met daaraan de sterrenbeelden van hem en hun kinderen en de camee die ze zo mooi vond op hun eerste buitenlandse vakantie in Italië. Behoedzaam legt hij ze op de bijzettafel.
Hij steekt zijn hand in zijn broekzak, zijn vingers sluiten zich om de trouwring. De gedachte dat een vreemde hem van haar vinger zou schuiven was onverdraaglijk, bijna nog erger dan het idee dat het goud in het vuur zou smelten.
Voorzichtig haalt hij zijn hand uit zijn zak en legt de ring naast de andere sieraden. De ring die hij meer dan zestig jaar geleden met al zijn liefde om haar vinger schoof. Weemoed nestelt zich naast het verdriet in zijn hart.
In hun tijd was het niet zo vrij. Integendeel. Ze kregen amper de gelegenheid om met elkaar te zijn, laat staan dat hij de kans kreeg om meer te stelen dan een kus.
Tot die keer dat ze met haar kleine broertje een wandeling over het strand mochten maken. Zij stelde voor om een zandkasteel te bouwen, al snel ging het jochie daar zo in op dat ze de kans zagen zich terug te trekken in de beschutting van een duin.
Vandaag de dag zou het onverantwoord zijn om een klein kind zonder toezicht op het strand te laten spelen. Het waren andere tijden en natuurlijk was er ook de verliefdheid die onbezonnen door hun aderen raasde.
Hij is het nooit vergeten: de smaak van die eerste tongzoen, de opwindende warmte van haar lichaam tegen dat van hem.
Met gesloten ogen geeft hij zich over aan de herinnering.
Na hun zoenen trok hij haar dicht tegen zich aan. In hem kolkte en bruiste het, achter hen strekte de zee zich eindeloos uit.
‘Waar denk je aan?’ Ze klonk gesmoord.
‘Vrijheid.’
‘Wat voor kleur heeft de vrijheid?’
‘Blauw.’
‘Blauw? Volgens mij is het groen.’
‘Waarom groen?’
‘Dat is de kleur van de velden buiten mijn slaapkamerraam. Wat is voor jou de kleur van geluk?’
Hij keek omhoog. ‘Geel.’
‘Waarom?’
‘Dat is de kleur van de zon.’
‘En de kleur van de liefde?’
Het roze op haar wangen en de zon die haar ogen helblauw kleurde. Hij streelde haar gezicht. ‘Ook blauw.’
‘Hoe kom je daar nou bij.’
Hij lachte en sloot zijn mond over de hare.
Steeds sneller gleden hun handen over elkaars lichaam.
Zijn opwinding groeide en hongerig liet hij zijn hand in de opening van haar jurk glijden, zijn vingers glipten in haar beha. Zacht en stevig tegelijk. De sensatie van dat gevoel, de warmte en het kloppen van hun hart.
Het bloed gonsde in zijn oren.
Ze maakte een eind aan hun kus.
‘Rood.’
Verward keek hij in haar glanzende ogen.
‘De kleur van de liefde en die van jouw gezicht nu.’
‘Dat is de kleur van seks.’ Het woord ontsnapte hem voor hij er erg in had.
‘Nee, dat is goud.’
Ze trok zijn hand weg, uitdagend keek ze hem aan.
De lust die door hem heen stroomde en de belofte die zij uitstraalde, wat kon hij anders dan zijn handen om haar gezicht leggen en vragen of ze voor altijd de zijne wilde worden?
‘Ja.’ Muziek van de engelen klonk in haar lach. ‘Tot de dood ons scheidt.’
—-
NIEUWSBRIEF: Wil je weten waarover mijn volgende roman gaat? In mijn maandelijkse nieuwsbrief vertel ik hier meer over. Je kan je inschrijven met het formulier op mijn homepage.
MEER LEZEN: Mijn laatste roman Nevels is perfect om in dit jaargetijde te lezen. Ook zin in Nevels voor jezelf of als cadeau? De roman is in iedere (online) boekwinkel te koop, te leen in de bibliotheek en te lezen met Koboplus. Een overzicht van al mijn boeken vind je op mijn boekenpagina.
INSTAGRAM: Momenteel gebruik ik Instagram naast mijn maandelijkse nieuwsbrief en wekelijkse zondagverhaal op mijn website. Op Insta vertel ik dan bijvoorbeeld meer over de achtergrond bij de zondagverhalen op mijn website en over mijn schrijfweek. In mijn nieuwsbrief ligt het accent op exclusieve inkijkjes in de roman die ik nu schrijf en niet op Insta of deze website deel. Klik hier voor mijn Instagram en volg mij daar.
Met die kou en (hart)verwarmend verhaal, ik zie het voor me….
Met die kou en (hart)verwarmend verhaal, ik zie het voor me….
Awwww, mooi en zo lief! Weer ontzettend goed geschreven!
Dank, Nelleke en Ben, voor de fijne reacties!