DIE ENE ZOMER

Dertien weken lang trakteerde veertien schrijvers ons op verhalen rond het thema die ene zomer. Wil je ze nog eens teruglezen? Dat kan in het e-book ‘Verhalen over die ene zomer’. In deze bundel staan ook twee bonusverhalen die nog niet eerder zijn gepubliceerd. Een van die verhalen is geschreven door Margareth Hillebrandt. Vandaag deel ik het daarbij horende juryrapport en een fragment.

MARGARETH HILLEBRANDT – EEN PARALELLE WERKELIJKHEID
Juryrapport
“De jury houdt van de vrolijke en luchtige pen van Margareth. Knap vinden we hoe ze een zwaar onderwerp, licht kan vertellen. We genoten van de levensechte personages en de ontknoping vonden we geweldig.”

Een fragment
‘Kijk, Ruben, dit is je oude jongenskamer. Dit zijn je kleren, je boeken en je bed. Je weet toch nog wel waar een bed voor dient?’
Geïrriteerd kijkt hij de vrouw, die zich zijn moeder noemt, aan.’ Ik ben niet achterlijk hè.’
De vrouw slaat een hand voor haar mond. ‘Sorry, lieverd, na het motorongeluk hebben ze ons in het ziekenhuis uitgelegd hoe het zit met die, hoe heet het ook alweer? Retrograde amnesie’ – ze spreekt de woorden langzaam uit en kijkt erbij alsof het iets smerigs is. ‘Het is zo moeilijk te bevatten. Soms weet ik niet hoe ik met je om moet gaan. Wat je nog wel, en niet meer weet,’ voegt ze er verduidelijkend aan toe.

VERDER LEZEN?
Het e-book ‘Verhalen van die ene zomer’ is vanaf nu voor een lief prijsje overal te koop, bijvoorbeeld hier. In de maand september krijg je het zelfs cadeau bij aanschaf van “Nevels” in de webshop van de uitgever, gebruik daarvoor deze link voor de paperback of deze link voor het e-book.

OVER DE ANDERE VERHALEN
Naast de twee bonusverhalen is het erepodium in ‘Verhalen over die ene zomer’ voor de veertien winnende schrijvers uit de schrijfwedstrijd ‘die ene zomer’. Bij deze alle juryrapporten nog eens op een rij:

Bruno Lowagie – Terug naar Everdingen
De jury houdt van verhalen rond het thema ‘wie is je vader of je moeder’ en deze bijna vergeten familiegeschiedenis intrigeerde haar. Enerzijds kwam dat door de sobere pen van Bruno, anderzijds door zijn vakkundig vermijden van de kwalificaties goed en kwaad. Het is daardoor een bescheiden verhaal geworden dat precies voldoende ‘ademt’.

Marianne Sinke – Afzien en doorzetten
De jury vond dit een goed opgebouwd verhaal met een fijne ondergelegen spanning. De schrijfstijl van Marianne is geraffineerd en gaandeweg het lezen vroeg de jury zich steeds meer af: gaat het hier echt om een wandeltocht om jezelf te bewijzen of speelt er iets anders? De juryleden hadden daar verschillende visies op en waren het erover eens het oordeel daarover aan de lezer te laten.

Sacha Voogd – Klaprozen
Tere klaprozen naast kale velden, deze contrasterende beelden aan het begin zette de jury op scherp. Sacha beheerst haar pen, stapje voor stapje nam ze ons mee naar die allesbepalende zomer langgeleden De rust die het verhaal uitademt, zorgde ervoor dat wat er gebeurde pijnlijk zichtbaar werd.

Jules Hoenderop – Stroom van verandering
De jury werd gepakt door de manier waarop Jules de broeierige sfeer van die ene hete zomerdag in zijn verhaal verweeft. En hoewel mijn oordeel en mijn mening er niet helemaal uitkwamen met jou, waren ze het met mijzelf eens dat dit vraagteken bijdraagt aan de mysterieuze, duistere sfeer waardoor dit verhaal net even anders is.

Nel Goudriaan – De verlossing
De jury vindt dat Nel met haar fijngevoelige pen ook dit keer een aangrijpend verhaal schreef. Langzaam schetst ze de lijntjes tussen een schijnbaar lieflijke dromen en de harde werkelijkheid. Volgens ons is het resultaat een verhaal dat zonder oordeel ruimte geeft aan de lezer om in te vullen wat er die ene zomer nu precies is gebeurd.

Joseph Roelands – Arena
Een verhaal waarin de jury een autobiografisch kantje vermoed. Dit kwam door de losse, een tikje schaamteloze schrijfstijl waarin het ongemak van de hoofdpersoon goed voelbaar is. Met een taalgrapje geeft Joseph het verhaal een prettige twist. We werden er vrolijk van.

Karin Hazendonk – Verloren vriend
Een gewone zomer zoals veel pubers die zullen hebben beleefd, wordt door Karin herkenbaar in beeld gebracht. De jury zag het voor zich en liet zich meenemen. Totdat het verhaal kantelde. Voor mijn mening ging het daarna wel wat snel. Maar we waren het erover eens dit een fijn geschreven verhaal is.

Frans van der Eem – Koud bloed
Een idylle en een slang worden zoals altijd vakkundig door Frans door elkaar geweven. Maar de jury houdt vooral van de rafelige randjes aan de karakters van Frans’ personages: mooie mensen gedreven door opportunisme. Ook in dit verhaal geven zij kleur aan een beeldend geschreven en sfeervol verhaal dat de jury met plezier las.

Cecile Koos – Boeteling
Een noodlottig ongeval. Met oog voor de omgeving schetst Cecil de achtergrond van een noodlottig ongeval. Ze wist de nieuwsgierigheid van de jury goed aan te wakkeren. We wilden weten wat er nu precies is gebeurd en werden verrast door het gedrag van het slachtoffer.

Meta du Crocq – De leugen
Vakantieliefdes zijn er in vele vormen en maten. Soms gaan ze dieper, soms gooit de familie roet in het eten, soms loopt het uit op een drama en soms zijn ze zo bijzonder dat ze nooit worden vergeten. De jury vindt dat in deze sfeervolle vertelling Meta al deze lijntjes mooi samenbrengt.

Harrie Adema – Het orakel
Een verhaal over vervlogen tijden: een herder, schapen in een berglandschap, een verleidelijke schone en het gevoel van een oud Griekenland. Het verwarmde de jury met een nostalgisch gevoel. En naarmate het verhaal vorderde realiseerden we ons dat het meer was dan alleen een sfeervolle vertelling, mythologie kwam tot leven.

Lisette van Eerten – Zonnebrand
De zoetheid van een eerste verliefdheid. Als geen ander brengt Lisette deze licht en luchtig tot leven, met een glimlach las de jury mee. De plottwist kwam dan ook als een klap in het gezicht. We bleven diep geraakt achter.

Ed Knegtel – Veel voor de boeg
Deze nostalgische trip langs memory Lane verleidde de jury tot het kiezen van een extra verhaal. Mijn mening moest soms wat zoeken hoe het nu precies zat en mijn oordeel dwaalde af en toe door de gebeurtenissen. Dit werd goedgemaakt door de treffende manier waarop Ed een tijdsbeeld neerzette. Volgens de jury verdient dit verhaal daarom ook een plek in de e-bundel.

Lucy Neetens – Bens mooiste zomer
Hier twijfelde de jury geen moment over: Lucy heeft de meest originele invulling gegeven aan het thema. Haar Ben toonde overtuigend aan dat ‘zomer’ niet zozeer een seizoen is, maar een emotie. Ben stal ons juryhart.