DE IDEALE SCHOONZOON

Een motor stopt voor de deur. Lydia en Johan kijken verstoord op van hun eten.
‘Dat is Bas. Hij is vroeg.’
‘Ho, ho, jongedame. Dat gaat zo maar niet. Wat is dat voor gast?’ Johan pakt de pols van zijn dochter beet.
‘Vast een lid van een motorbende.’ Lydia snuift. ‘Onze Marietje heeft een neus voor niksnutten.’
‘Marie, ik heet Marie. Ik ben achttien. Volwassen en geen klein kind.’ Ze trekt haar pols los. ‘Jullie willen zeker dat ik net zo’n zeikerd kies als jij.’ Met samengeknepen ogen kijkt ze naar haar vader en draait zich om naar haar moeder. ‘En ik ben ook niet van plan zo’n zuurpruim te worden als jij.’ Ze duwt haar stoel naar achteren.
Johan staat op en steekt zijn hand naar Marie uit. ‘Je gaat niet weg voordat hij zich fatsoenlijk voorgesteld heeft.’
Zijn dochter is hem te snel af en even later valt de buitendeur met een klap dicht.
Lydia gaat naast Johan voor het raam staan. Hun dochter pakt een helm en klimt achter op de motor. Het is warm, onder de mouwen van zijn T-shirt bewegen de tattoos op zijn biceps als hij aan de gashendel draait.

Johan komt uit zijn werk, hij ziet eruit als een kat die net de biefstuk van het aanrecht heeft gepikt. ‘Ik ben de antecedenten van die Bas nagegaan.’ Als hoofd Personeelszaken is het natrekken van mensen voor hem dagelijkse kost. ‘Lees maar, Lydia.’
‘Wie had dat kunnen denken.’ Ze kijkt naar Marie die op de bank met haar telefoon zit te spelen. ‘Marietje, zou Bas zin hebben om zondag te komen eten?’
‘Bas? Die zie ik niet meer. Ik ga nu met Marvin.’
Lydia’s glimlach verdwijnt. ‘Wie is Marvin nu weer?’
‘Wat krijgen we nou?’ Johan loopt naar het raam om het beter te kunnen zien. Lydia loopt achter hem aan en ziet een jongeman naar de voordeur lopen.
Marie kijkt op. ‘Yes, dat is Marvin.’ Ze veert op en weg is ze.
‘Maar dat is … dat is een neger!’ Verbijsterd staart Johan zijn dochter na.
Zijn vrouw blijft stil. Haar gedachten gaan terug naar de tijd voordat ze haar man kende. Naar Roberto. Opnieuw is daar de sensatie van zijn kroeshaar tegen haar vingertoppen en langs haar lichaam. Zijn lijf dat soepel tegen haar aan wreef tijdens het slijpen, zijn handen rond haar billen.
‘Wat sta jij stom te grijnzen.’
Ze negeert haar man en kijkt naar buiten waar Marvin zijn arm om de schouders van Marietje slaat. Ze kijkt op en het is of de zon haar een gouden gloed geeft.
‘Laat haar toch. Ze is nog jong. Eerst Bas, nu Marvin en dan straks een saaie Piet. Koffie? Er is nog appeltaart.’

—–
SCHRIJFUPDATES: Wil je weten waarover mijn volgende roman gaat? In mijn maandelijkse nieuwsbrief vertel ik hier meer over. Je kan je inschrijven met het formulier op mijn homepage.
MEER LEZEN: Mijn laatste roman Nevels is perfect om in dit jaargetijde te lezen. Ook zin in Nevels voor jezelf of als cadeau? De roman is in iedere (online) boekwinkel te koop, te leen in de bibliotheek en te lezen met Koboplus. Een overzicht van al mijn boeken vind je op mijn boekenpagina.
INSTAGRAM: Momenteel gebruik ik Instagram naast mijn maandelijkse nieuwsbrief en wekelijkse zondagverhaal op mijn website. Op Insta vertel ik dan bijvoorbeeld meer over de achtergrond bij de zondagverhalen op mijn website en over mijn schrijfweek. In mijn nieuwsbrief ligt het accent op exclusieve inkijkjes in de roman die ik nu schrijf en niet op Insta of deze website deel. Klik hier voor mijn Instagram en volg mij daar.

Fijn als je wilt liken en/of delen.

2 reacties

  1. ben op 23 februari 2025 om 09:28

    Mooi weer, een fijn geschreven verhaal van eerder. Zo mooi hoe de moeder geconfronteerd wordt met haar eigen keuzes….

  2. Nelleke Sheldrick op 23 februari 2025 om 12:11

    GEWELDIG!!!

Laat een reactie achter