DE CRUISE

‘Het is de droom van jullie moeder.’ Bob klikt de site van de cruisereis open. ‘Kijk.’
Hun kinderen en schoonkinderen laten zich meevoeren door de foto’s van het luxe schip en de steden en eilanden rond de middellandse zee.
Haar droom? Marion verbergt haar irritatie onder een glimlach. Hoeveel voor haar onbekende dromen heeft ze al gehad? De droomkeuken, het beweegbare bed, de auto met automaat. Eindeloos zijn hun aankopen waarvan zij schijnt te dromen sinds Bob met pensioen is.
Tot nu toe haalde ze er haar schouders over op, maar dit jaar boort het haar de jaarlijkse wandelvakantie door de neus. Weg is het vooruitzicht van de ferry naar Schotland en de pret van het zoeken naar de juiste B&B.
Bob zijn dikke buik, zijn knobbelige voeten en geaderde wangen. De laatste jaren werden hun tochten korter en gingen ze ook steeds vaker met de auto een dagje op pad.
‘Gelijk heb je, ma,’ zegt hun oudste zoon. ‘Lekker relaxen. Op jullie leeftijd hebben jullie dat verdiend.’
Of voortijdig haar graf is gegraven. Maar, ja: in voor- en tegenspoed.

Ze legt het laatste stapeltje kleding dat mee moet op bed. Bob zet de lege koffers aan het voeteneind. ‘Al die boeken? Dat gaat niet, schat.’
‘Jawel. Ik pak mijn oude rugzak. Dan kunnen ze daarin mee als handbagage.’ Wat moet ze anders op zo’n stom schip?

Als ze met haar rugzak terugkomt van de zolder zit Bob op de rand van het bed. Zijn gelaat is purper, zijn handen liggen op zijn hartstreek

‘U heeft geluk.’ De huisarts stopt zijn instrumenten terug in zijn tas en staat op van de bedrand. Hij wijst naar de koffers ‘Een vakantie is echter nu geen goed idee. Ik wil dat u een afspraak maakt met de praktijk. Aanpassing van uw leefstijl en een ander dieet, is belangrijker.’

De volgende middag zet hun oudste zoon Marion af bij Schiphol voor de vlucht naar Barcelona waar de cruise begint. Hun kinderen dulden geen tegenspraak. ‘Jouw droom, mam, u zorgt altijd maar voor pap en hebt altijd voor ons gezorgd. Wij zorgen nu voor pa.’ Hun dochter Linda wilde van geen wijken weten en Bob was het ermee eens. ‘Geniet jij maar voor ons samen, lieverd. Linda zal vast goed voor me zorgen.’ Hij straalde alsof hij de logeerpartij bij hun dochter een nog betere vakantie was dan een cruise. Misschien is twee weken in haar eentje op een schip toch wel een goed idee.

‘Mag ik bij je komen zitten?’
Ze kijkt op van haar boek. Met lachrimpels omkaderde bruine ogen, een sophisticated grijs stoppelbaardje en een o zo charmante glimlach. Ze kan moeilijk nee zeggen, dus knikt ze instemmend.
‘Wil je nog wat drinken?’ Hij knikt naar haar lege theeglas. ‘Nog een thee? Of ben je al toe aan wat pittigers?’ Hij wenkt naar een ober. Ze bestellen cocktails.
Moeiteloos vloeit de borrel over in het diner en ’s avonds dansen ze onder de sterren op het zonnedek.
Hij begeleid haar naar haar hut. Een galante kus op haar handrug. ‘Zie ik je morgen?’
Lachend knikt ze ja.

De stop in Monaco is magisch. Hij weet alle mooie plekjes en het beste restaurantje voor de lunch. Weifelend kijkt ze naar haar spijkerbroek met daaronder de gemakkelijke sandalen. Waarom heeft ze toch niet een paar leuke jurkjes meegenomen?
‘Je ziet er geweldig uit. Heel naturel en heel charmant.’ Alsof hij haar gedachten las.

In de dagen die volgen vergeet ze haar boeken. In plaats daarvan bezoekt ze met hem Rome, de Amalfikust en Kroatië. Het verleden bestaat niet, net als de toekomst. Ze voelt zich weer jong, met vlinders in haar buik en de illusie dat dit eeuwig blijft duren.

Onvermijdelijk breekt de laatste dag aan. Gondelen door Venetië en smullen van het – volgens hem – beste schepijs van de wereld.
Voor de laatste keer gaan ze samen aan boord. Ze kan zich niet voorstellen dat ze morgen weer thuis is. Heeft ze wel genoeg foto’s gestuurd naar Bob en de kinderen?
Hij pakt haar bij haar elleboog. Een elektrische trilling. De afgelopen dagen eindigen hun dagen altijd met een hoffelijke handkus voor het slapen gaan. Nu is het of de onderhuidse spanning die hun dagen samen iets extra’s gaven, opbouwt als lava in een vulkaan. Kan ze, wil ze? Verlangen laait op, de gedachte aan thuis probeert het te doven.
Zijn adem kriebelt in haar oor. ‘Ik vind je geweldig, je bent een prachtige en opwindende vrouw. Ik ben geen man om me te binden, maar ik zou je onze laatste avond samen heel graag beminnen.’
De rem op wat hoort en mag schiet los, een bevrijdende lach welt op. Vlinders ontsnappen en fladderen frank en vrij in haar rond. Net als de lust. Eén nacht. ‘Kom.’ Ze haakt haar arm door de zijne en voert hem mee naar haar hut.

——
SCHRIJFUPDATES: Wil je weten waarover mijn volgende roman gaat? In mijn maandelijkse nieuwsbrief vertel ik hier meer over. Je kan je inschrijven met het formulier op mijn homepage.
MEER LEZEN: Mijn laatste roman Nevels is perfect om in dit jaargetijde te lezen. Ook zin in Nevels voor jezelf of als cadeau? De roman is in iedere (online) boekwinkel te koop, te leen in de bibliotheek en te lezen met Koboplus. Een overzicht van al mijn boeken vind je op mijn boekenpagina.
INSTAGRAM: Momenteel gebruik ik Instagram naast mijn maandelijkse nieuwsbrief en wekelijkse zondagverhaal op mijn website. Op Insta vertel ik dan bijvoorbeeld meer over de achtergrond bij de zondagverhalen op mijn website en over mijn schrijfweek. In mijn nieuwsbrief ligt het accent op exclusieve inkijkjes in de roman die ik nu schrijf en niet op Insta of deze website deel. Klik hier voor mijn Instagram en volg mij daar.