Appeltaart

‘We hebben een probleem met het voortbestaan van ons ITs.’ De president van het Parallelle Universum oogt of hij nachten niet geslapen heeft.
Het hoofd van de stafchef beweegt op en neer. ‘De jaarlijkse rituele dans rond de heilige Appelboom in de Hof van Eden heeft nauwelijks nieuwe ITs opgebracht. Alleen zij die in de eerste kring stonden kregen een nieuwe IT.’
‘En nu?’
‘In Swedenia is een nieuw Nobelhoofd. Het ontdekte dat er via het wormgat nog een vergelijkbaar universum is dat kampt met overbevolking. Het stelt voor daar ITs naar toe te sturen om een oplossing te halen.
De president gaat rechter zitten. ‘Laat het komen.’

Het Nobelhoofd glimt als het de uitnodiging van de president leest. Het schudt de schouders open en vliegt naar de bovenste Pool.
Het ontvouwt het plan aan de president en de stafchef. Het is eenvoudig: stuur twee ITs door het wormgat naar het vergelijkbare universum en laat hen kijken hoe zij het probleem van de voortplanting opgelost hebben. Het kan: er zijn immers recent goede UFO’s ontwikkeld. Het Nobelhoofd heeft ook al nagedacht over geschikte ITs: Adam en Eva. Niet te slim, gemiddeld intelligent en afstammelingen van de oorspronkelijke ITs.
De president fronst het hoofd, leest de stukken en knikt. ‘Voer je plannen uit, Nobelhoofd.’ En naar de stafchef: ‘Geef Adam en Eva de verplaatsingsmiddelen.’

Adam en Eva zijn verrukt met de opdracht en de toekenning van de verplaatsingsmiddelen. Adam blijft de schouders schudden en Eva krijgt geen genoeg van het bewonderen van de vleugels. Adam trekt de vleugels in en Eva wappert met de voeten tot deze verlengen tot zevenmijlslaarzen op wieltjes.

Eindelijk is het zo ver. Adam en Eva stappen in de UFO en vertrekken met de instructies door het wormgat. Onderweg oefenen ze het Aards. Het is vrij simpel en ook de verschillende dialecten hebben ze snel onder de knie.
‘Kijk.’ Adam wijst. ‘Daar heb je het andere universum al.’
Eva gaat aan de stuurknuppels zitten om te landen in Scottia, de door het Nobelhoofd uitgekozen plek; tussen de heuvels kunnen ze de UFO goed verstoppen.
Windstoten belagen de UFO, door de turbulentie storten ze neer in het water van een dichtbevolkt Aardsgebied.

Adam en Eva zwemmen naar boven en schudden de schrik van zich af. Van de UFO is niet veel meer over. Gelukkig zaten hun spullen in een waterdichte koffer en zijn ook het contactapparaat voor thuis en het plastiek-om-te-krijgen-wat-je-wilt nog intact. Ze trekken een droge soepjurk aan. Hoe ze ook schudden met de schouderbladeren en wapperen met de voeten, de verplaatsingsmiddelen werken niet meer.

Ze lopen een stukje en voordat ze er erg in hebben zijn ze omgeven met ITs vol rondingen. Hoe anders dan hun eigen plankerige lijf, ze kijken hun ogen uit. Ze lopen een straat in met ITs achter doorzichtige muren en grote uitstulpingen tussen de bovenarmen. De ITs die er langslopen hebben veelal een uitstulping wat lager en bij de meesten bolt het op bij het scharnierpunt tussen de benen.
Eva wenkt Adam als voor een van de doorzichtige muren een doek naar beneden gaat. Er is een kier bovenin en Eva gaat op de schouders van Adam staan. ‘Adam, dit moet je zien.’
Ze wisselen van plek. Een bult die groeit en tussen het scharnierpunt van de benen verdwijnt? Ze krijgen er honger van en verdwijnen in Rika’s café waar ze met het plastiek-om-te-krijgen-wat-je-wilt de specialiteit van het huis bestellen. Ze genieten van een kop met warm donkerbruin vocht en een driehoek met bovenop een witte wolk. Zoiets lekkers hebben ze nog nooit gegeten. Ze bestellen nog een portie en vragen wat het is.
‘Appeltaart.’

Midden in de nacht worden ze wakker. Adam heeft bulten tussen de bovenarmen en Eva heeft een uitstulping bij het scharnierpunt tussen de benen. Ze betasten elkaar. De uitstulping van Eva groeit, Adam wordt week tussen de benen en ze worden één geheel.
Een paar maanden later groeit de buik van Adam en ze beseffen dat ze het geheim van het voortbestaan van de ITs hebben gevonden.

Ze ontfutselen het recept voor appeltaart bij Rika’s café. Met hun contactapparaat sturen ze een bericht naar de president van het Parallelle Universum waarin staat dat de heilige Appelboom geplukt moet worden en de appels gegeten. Als bijlage voegen ze het recept van Rika’s appeltaart toe.

—-
NIEUWSBRIEF: Wil je weten waarover mijn volgende roman gaat? In mijn maandelijkse nieuwsbrief vertel ik hier meer over. Je kan je inschrijven met het formulier op mijn homepage.
MEER LEZEN: Mijn laatste roman Nevels is perfect om in dit jaargetijde te lezen. Ook zin in Nevels voor jezelf of als cadeau? De roman is in iedere (online) boekwinkel te koop, te leen in de bibliotheek en te lezen met Koboplus. Een overzicht van al mijn boeken vind je op mijn boekenpagina.
INSTAGRAM: Momenteel gebruik ik Instagram naast mijn maandelijkse nieuwsbrief en wekelijkse zondagverhaal op mijn website. Op Insta vertel ik dan bijvoorbeeld meer over de achtergrond bij de zondagverhalen op mijn website en over mijn schrijfweek. In mijn nieuwsbrief ligt het accent op exclusieve inkijkjes in de roman die ik nu schrijf en niet op Insta of deze website deel. Klik hier voor mijn Instagram en volg mij daar.

Fijn als je wilt liken en/of delen.

1 reactie

  1. ben op 26 januari 2025 om 08:04

    Haha, ja, zo is het gegaan: het scheppingsverhaal herschreven!

Laat een reactie achter